Wspomnienie
Pamięci Ewy Zielińskiej
„potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego”
W dniu 5 listopada 2020 r. odeszła od nas na zawsze ŚP. Ewa Zielińska – współtwórca i pierwszy prezes Oddziału Okręgowego Towarzystwa Kultury Teatralnej z siedzibą w Olkuszu (2001- 2014), a zarazem Honorowy Prezes Stowarzyszenia Teatralno-Literackiego, działającego środowisku naszego miasta i regionu od 2014 roku.
W Zmarłej tracimy wybitną osobowość, łączącą harmonijnie talent nauczyciela języka polskiego i wicedyrektora Zespołu Szkół nr 3 im. A. Kocjana (1997-2006) z pasją działania, charakteryzującą prawdziwych animatorów kultury.
ŚP. Ewa inspirowała zarówno nauczycieli, jak i uczniów do podejmowania ambitnych zadań, gdyż sama świeciła przykładem odważnego angażowania się w wartościowe i pracochłonne projekty. Była spiritus movens wielu przedsięwzięć. Udana współpraca zespołu polonistów, którym kierowała, z teatrami Śląska, Zagłębia i Krakowa, z lokalnymi stowarzyszeniami, MOK-iem w Olkuszu i gminnymi ośrodkami kultury zaowocowała wymiernymi efektami, które trudno zliczyć. W tych wypełnionych bólem ostatecznego rozstania i żalem okolicznościach pragniemy przypomnieć tylko niektóre, jakże istotne jej dokonania.
W pejzaż naszego miasta na trwałe wpisały się coroczne spotkania miłośników teatru, stwarzające możliwość zaprezentowania całokształtu działań teatralno-kulturalnych podejmowanych przez Towarzystwo. Na uroczystej, wielkiej gali z udziałem władz powiatowych, miejskich i szkolnych oraz zaproszonych gości prezentowaliśmy spektakle teatralne w wykonaniu młodzieży oraz podsumowanie wyników konkursów: Bliżej Teatru, Małopolskiego Konkursu na Recenzję Teatralną i Małopolskiego Turnieju Wiedzy o Teatrze.
Ze szczególnym sentymentem wspominamy współpracę z Klubem Literackim, któremu patronowała, dziś już także ŚP., Jolanta Skawińska. Ta synergia zaowocowała powstaniem Salonu Literacko-Teatralnego, debiutującego w roku 2006. I to właśnie tam odbyła się promocja najważniejszego tomiku utalentowanej olkuskiej poetki, Anny Piątek, pt. „W gałęziach coraz więcej światła”.
Kolejnym wydarzeniem, w którego sfinalizowaniu miała zasadniczy udział Pani Prezes Ewa Zielińska, był cykl seminariów teatroznawczych, odbywających się pod hasłem „Teatr to doskonalszy świat”. To ambitne przedsięwzięcie, skierowane do młodzieży szkół olkuskich, nauczycieli i sympatyków teatru, było realizowane, tak jak wiele innych zadań we współpracy z profesorem Markiem Pieniążkiem z Uniwersytetu Jagiellońskiego.
ŚP. Ewa Zielińska w szczególny sposób troszczyła się o żywy kontakt ze sztuką teatru. Dzięki inspirującej roli TKT w różnych szkołach naszego środowiska powstawały nowe kółka teatralne, odbywały się konkursy recytatorskie, nad którymi sprawowaliśmy patronaż i merytoryczną opiekę. Organizowane we współpracy z nią wyjazdy do teatrów cieszyły się dużą popularnością w środowisku teatromanów olkuskich, a także wśród nauczycieli i uczniów. Młodzież chętnie uczestniczyła w lekcjach teatralnych, odbywających się w teatrach Krakowa i Śląska, zaś polonistom i wychowawcom niezapomnianych przeżyć dostarczały tzw. premiery nauczycielskie, na które zawsze z przyjemnością się wybieraliśmy.
Dzięki inspirującej roli naszej Pani Prezes i Nieodżałowanej Koleżanki systematycznie uczestniczyliśmy w latach 2001-2009 w comiesięcznych spotkaniach z ludźmi teatru, organizowanymi przez TKT województwa śląskiego w Galerii Laureatów Złotej Maski w Katowicach. Spotkania te wzbogacały naszą wiedzę o teatrze i dostarczały niezapomnianych przeżyć.
Cennym projektem TKT i szkoły była dwudniowa wycieczka edukacyjna nauczycieli i animatorów kultury na Zaolzie. Inne wartościowe projekty TKT to: „Magia Teatru” , warsztaty teatralne dla młodzieży powiatu pod hasłem: „Wyrazić siebie” oraz „Olkuskie spotkania z Melpomeną”, odbywające się cyklicznie w latach 2009-2010.
ŚP. Ewa Zielińska wierzyła, że można wspólnymi siłami podnosić zaścianek do rangi metropolii. Wspierała więc wszystkie nasze działania, które przyczyniały się do rozwoju osobowego i intelektualnego młodzieży. Cieszyła się sukcesami nie tylko swoich uczniów, ale także spektakularnymi sukcesami uczniów innych koleżanek polonistek. Warto podkreślić, że trafnie oceniła talent i potencjalne możliwości ucznia szkoły – Przemka Kani, i ze swej strony uczyniła wiele, by zachęcić go do rozwoju zamiłowań teatralno-artystycznych i doprowadzić do studiów aktorskich oraz pracy na niwie teatralnej. Dziś ten wybitny wychowanek jest prezesem Stowarzyszenia Teatralno-Literackiego, które twórczo kontynuuje wiele form i metod pracy TKT, ożywiając jednocześnie działalność STL-u młodym duchem i świeżymi pomysłami.
Byliśmy zasmuceni, kiedy Ewa oznajmiła nam, że życie na emeryturze zamierza spędzić w Warszawie. I choć była to decyzja przemyślana i rozsądna, uzasadniona praktycznymi względami rodzinnymi, bolało nas, że TKT traci swojego luminarza… Ostatnie nasze wspólne spotkanie miało miejsce na uroczystej gali, zorganizowanej przez Burmistrza Miasta i Gminy Olkusz, w celu uhonorowania laureatów Nagrody „Cordis Nobilis” 2011. Tę nagrodę w kategorii OSOBA dołączyła Ewa do swoich licznych nagród i wyróżnień, otrzymanych za pracę w szkole i działalności teatralnej. Przykładem niech będą dyplomy z gratulacjami od Zarządu Głównego TKT w Warszawie i Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego oraz Honorowe Wyróżnienie w Akcji „Bliżej Teatru” (2001) i Statuetka Teatralna STL (2015).
A czas płynie… jak wielka rzeka milionami kropli…
Szanowna Pani Prezes, Pani Dyrektor, Nieodżałowana Koleżanko, Ewuniu!…. Mieliśmy nadzieję, że zechcesz nadal, mimo oddalenia w przestrzeni, podtrzymywać związki ze Stowarzyszeniem Teatralno-Literackim, dzielić się doświadczeniem, inspirować pomysłami, być dobrym duchem… Opatrzność czy Los zdecydowały inaczej…. Jaka szkoda, że Cię już wśród nas nie ma… Jaka szkoda, że Twoje odejście musiało tak wcześnie nastąpić… Jest jednak w nas przekonanie, że odeszłaś jako człowiek spełniony, niosąc do Wieczności naręcza dobrych uczynków, podobnie jak bliska Twojemu sercu olkuska poetka, Anna Piątek, której wiersz „Odejść” dedykujemy Twojej Pamięci:
odejść to zdążyć na zawołanie
odejść
to odwrócić twarz
w niezmienną przestrzeń
uwierzyć, że na końcu drogi
jest Najjaśniejsze światło
odejść to zamknąć księgę
z dedykacją: dziękuję, że byłam
Nauczyciele Języka Polskiego w Zespole Szkół nr 3 w Olkuszu, współtworzący TKT
Przyjaciele z STL-u
opracowała: Grażyna Wącław – emerytowany nauczyciel Zespołu Szkół nr 3
Olkusz, 7 listopada 2020 r.
